Een superego

Het gebrek van ziel en identiteit wordt gecompenseerd door het enorme ego dat de Engelmens met zich meedraagt. Hoewel het grote ego nodig is, om als Engelmens snel gedachten en beslissingen te kunnen maken, staat het ook in de weg van de redelijkheid. Door het superego wil de Engelmens nogal eens verzinken in haar eigen gedachtespinsels. Het is niet meer in staat om een doordachte beslissing te maken gebaseerd op rationaliteit en een juist gevoel.

Door het superego is ze niet gewend om fouten te maken en zal daarom regelmatig de eigen fouten niet willen zien. Hoewel de Engelmens de gave heeft om bijna foutloos te zijn, is de Engelmens niet onfeilbaar. Dit gemis wordt gemaskeerd door het superego, dat dit uit eigenbescherming niet toont.

Een Engelmens wordt door dit superego vaak als egoïstisch ervaren. Hoewel de Engelmens er voor de mensen is, gebruikt het dit ego ook als natuurlijk schild. Het stoot de niet nadenkende en niet zo sterke mens af, waarbij door middel van natuurlijke selectie, vanzelf de sterken door de Engelmens geholpen worden. Deze door het superego gecreëerde afstand is een zelfbeschermend mechanisme dat tijdverspilling en inefficiëntie voorkomt.